Transcript: VN Verdrag Handicap

Transcript bij video Wetgeving 4: VN Verdrag Handicap

Er komen steeds meer en strengere regels over toegankelijkheid. Krijg je als uitgever daarmee te maken, dan is het wel goed om te snappen waar die regels vandaan komen. In deze videoreeks leggen we de belangrijkste wetten en verdragen uit, die te maken hebben met het uitgeven van toegankelijke publicaties.

Ik ben Marian Oosting van Stichting Dedicon en in deze video staat het VN-Verdrag Handicap centraal. Deze had belangrijke gevolgen: zo werd de Wet Gelijke Behandeling op grond van handicap of chronische ziekte uitgebreid naar goederen en diensten. Dit heb ik in een vorige video uitgelegd. Maar het had nog meer gevolgen.

Het VN-Verdrag inzake de rechten van personen met een handicap, kortweg het VN-Verdrag Handicap genoemd, komt voort uit de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, en is in 2006 opgesteld. Zo'n VN-Verdrag geldt voor alle VN-lidstaten die het verdrag ondertekenen en vervolgens in nationale wetgeving omzetten. Nederland heeft het VN-verdrag pas in 2016 ondertekend, als een van de laatste lidstaten. Met als direct gevolg dat in 2017 de Wet Gelijke Behandeling op grond van handicap of chronische ziekte werd uitgebreid naar goederen en diensten. Mensen met een handicap kunnen sindsdien doeltreffende aanpassingen vragen.

Ook voerde de overheid toen de algemene norm toegankelijkheid in, en, ook heel belangrijk, de overheid stelde het College voor de Rechten van de Mens in waar je terecht kunt met vragen of klachten. Bijvoorbeeld als een bepaalde aanpassing niet wordt gedaan.

Dit verdrag is de belangrijkste katalysator voor hoe in de wereld naar mensen met een handicap wordt gekeken. Voorheen bekeek men personen met een handicap vooral als mensen die afhankelijk zijn van liefdadigheid, medische behandeling, of sociale bescherming. Dit verdrag dwingt mensen om personen met een handicap te zien als volledig en gelijkwaardige deelnemers aan onze samenleving. Mensen met mensenrechten dus. Net als ieder ander.

Niets over ons, zonder ons. Dat is een veel gehoorde slogan als je het over dit verdrag hebt. En de inbreng van ervaringsdeskundigheid bij het uitvoeren van dit verdrag, is dan ook onmisbaar. Sterker nog, overheidsinstanties en organisaties zijn verplicht om ervaringsdeskundigen erbij te betrekken.

Het doel van het VN-Verdrag Handicap is dus het bevorderen, het beschermen en het waarborgen van de mensenrechten van mensen met een beperking. De grondbeginselen van dit verdrag zijn toegankelijkheid, persoonlijke autonomie en volledige participatie. Het VN-Verdrag handicap bepaalt onder andere dat mensen met een beperking het recht hebben om zelfstandig te wonen, naar school te gaan, het openbaar vervoer te gebruiken, of aan het werk te zijn. En dat ze zelfstandig kennis kunnen nemen van publieke overheidsinformatie en op basis daarvan besluiten kunnen nemen, net als ieder ander. De overheid, gemeente, provincie, rijk, moet ervoor zorgen dat dit gerealiseerd wordt. Het is dus belangrijk dat de Nederlandse overheid bij het maken van beleid en wetgeving rekening houdt met de grondbeginselen van dit verdrag.

We hebben het tot nu toe gehad over de Nederlandse grondwet, de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens en wetten en afspraken om ervoor te zorgen dat mensen respectvol met elkaar omgaan, dat ze volwaardig mee kunnen doen en een waardig bestaan kunnen leiden.

In de volgende video's van deze reeks vertel ik je wat meer over de wetten en afspraken die er zijn als het gaat om het toegankelijk publiceren van informatie. Wil je al onze reeks over toegankelijk publiceren bekijken? Klik verder of abonneer je dan op ons Youtube-kanaal via deze link.